مقاله علمی با منبع :الگوی ارتباطات میان فرهنگی در اسلام
- همان، ص ۴۵ ↑
- Scott and Sherson, Intercultural Communication as a Dominant Paradigm, 1999 ↑
- Ylanne-McEwen and Coupland, 2000, p: 210 ↑
- Holliday, 2004, p: 54 ↑
- پیش‌آهنگ، دعوت به فرهنگ، ارتباطات و رسانه، ۱۳۸۷٫ ↑
- همان. ↑
- Ram,Adhar Mall ↑
- Franz Martin Wimmer ↑
- Heinz Kimmerle ↑
- Raul Fornet-Betancort ↑
- رضویراد، محمد، «پیدا و پنهان اندیشه میان فرهنگی»؛ برگرفته از سایت مطالعات میان‌فرهنگی به‌تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۹۲
http://www.interculturalstudies.ir/fa/?p=217 ↑
-
- شاه‌حسینی، رویکرد میان‌فرهنگی مولانا، ۱۳۹۲ ↑
- Trance culturalism ↑
- Light culturalism ↑
- رضویراد، محمد، «پیدا و پنهان اندیشه میان فرهنگی»؛ برگرفته از سایت مطالعات میان‌فرهنگی به‌تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۹۲ ↑
- رضویراد، محمد، «پیدا و پنهان اندیشه میان فرهنگی»؛ ۱۳۹۲ ↑
- رضویراد، محمد، «پیدا و پنهان اندیشه میان فرهنگی»؛ ۱۳۹۲ ↑
- Wgl. Holenstein, E.: Menschliches Selbstverstendnis, Frankfurt/Main 1985. P: 149. ↑
- بلخاری قهی، حسن، «بینش میان‌فرهنگی در بوته نقد»؛ ۱۳۹۲ ↑
- نک: ویمر، ۱۹۹۸ ↑
- مصلح، «خاستگاه بینش و فلسفه میان‌فرهنگی»، ۱۳۸۶ ↑
- بلخاری قهی، حسن، «بینش میان‌فرهنگی در بوته نقد»؛ ۱۳۹۲ ↑
- رام ادهر، «فلسفه مطلق نداریم»، ۱۳۸۵ ↑
- سلیمان حشمت، تأملاتی در باب فلسفه میان‌فرهنگی، در مصلح، همان، ص ۱۷۴٫ ↑
- رضویراد، محمد، «پیدا و پنهان اندیشه میان فرهنگی»؛ ۱۳۹۲ ↑
- حضرت علی علیه السلام در فلسفه بعثت انبیای الهی می فرماید: فبَعَثَ فِیهِمْ رُسُلَهُ وَ وَاتَرَ إِلَیْهِمْ أَنْبِیَاءَهُ لِیَسْتَأْدُوهُمْ مِیثَاقَ فِطْرَتِهِ وَ یُذَکِّرُوهُمْ (بحارالأنوار، ج۱۱، ص۶۱). ↑
- مصطفی‌پور، سیره پیامبر اسلام و چگونگی دعوت به حق، ۱۳۸۵ ↑
- طرح «عقلانیت ارتباطی» از سوی هابرماس و دغدغه ابن خلدون برای رهایی «قلم» از سیطره دولت‌ها، هر دو با انگیزه رهایی‌بخشی صورت گرفته است. همچنان که ابن خلدون «قلم» حمایت‌شده از سوی دولت‌ها را به «شمشیر» تشبیه می‌کند، هابرماس نیز معتقد است گفتگو از موضع قدرت عقلانیت ارتباطی را از مسیر خود خارج می‌کند. (نک: خانمحمدی، اندیشه ارتباطی ابن خلدون و هابرماس، ۱۳۹۰). عدالت گفتگویی تنها در سایه‌سار اسلام ناب و شریعت اصیل تحقق می‌یابد(همان). ↑
- وَمَن یَبْتَغِ غَیْرَ الإِسْلاَمِ دِینًا فَلَن یُقْبَلَ مِنْهُ؛هرکس جز اسلام به دین دیگری بگرود، ا زاو پذیرفته نخواهد شد.(آل‌عمران: ۸۵) ↑
- علیخانی، ۱۳۹۲، ص ۱۳۵ ↑
- زمخشری، تفسر الکشاف، بیروت، دارالکتاب، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص ۵۸۱ ↑
- رضویراد، محمد، «پیدا و پنهان اندیشه میان فرهنگی»؛ ۱۳۸۵ ↑
- همان ↑
- إِذَا جَاء نَصْرُ اللَّهِ وَالْفَتْحُ؛ وَرَأَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُونَ فِی دِینِ اللَّهِ أَفْوَاجًا(نصر: ۱ و ۲) ↑
- بانکی، طرح گفتمان میان‌فرهنگی، در: مصلح، فلسفه میان فرهنگی و عالم معاصر، ص ۷۸ و ۷۹٫ ↑
- فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئِکَ الَّذِینَ هَدَاهُمُ اللَّهُ وَأُوْلَئِکَ هُمْ أُوْلُوا الْأَلْبَابِ ↑
- «اُنْظُرْ اِلی ما قالَ وَ لا تَنْظُرْ اِلی مَنْ قالَ»(میزان‌الحکمه، ج۶، ص ۴۸۵). ↑
