۲-۳-۵: عملکرد توسعه محصول جدید
عملکرد توسعه محصول جدید یک ساختار چندبعدی است. محققان با بهره گرفتن از ارزیابی عملکردها و اقدامات مختلف براساس تحقیقات مختلف تمرکز می کنند (کوپر و همکاران ۱۹۹۶). امروزه سرعت یافتن فرایندهاى توسعه محصول و ارائه سریعتر محصولات و خدمات در بازار مسئلهاى است که شرکتها و سازمانها توجه خاصى به آن دارند.
اگر فرایند توسعه محصول را به مسابقهاى شامل سه زمان ۱) زمان تولید: مرحله توسعه ایده اولیه براى محصول جدید تا مرحله قبل ازعرضه محصول در بازار؛ ۲) زمان ورود به بازار: مرحله عرضه و ارائه محصول در بازار و بازار سنجى محصول؛ ۳) زمان کسب سود: مرحله گذر از نقطه سر به سر و کسب سود؛ در نظر بگیریم، شرکت و سازمانى برنده واقعى خواهد بود که در این مسابقه برنده هرسه بخش باشد. کسب چنین موفقیتى منجر به این خواهد شد که فرایند توسعه محصول را یک فرایند زمان رسیدن به موفقیت بنامیم. جالب است که هنگام عرضه و ارائه محصولات به بازار سه نوع متفاوت از رویکردهاى ارائه محصول به بازار را بین رقبا شاهد خواهیم بود.
این رویکردها عبارتند از:
۱) رویکرد اولین در بازار: سازمان علاقهمند است اولین سازمانى باشد که محصول جدیدى را به بازار عرضه مى دارد.
۲) رویکرد سریع ترین دنباله رو: در این رویکرد سازمان نمىخواهد همچون حالت قبل اولین عرضه کننده محصول جدید در بازار نام بگیرد، ولى راغب است سریعترین شرکتى باشد که همان محصول را به بازار عرضه مى دارد.
۳) رویکرد دنباله رو عادی: سازمان اولین دنبالهرو نیست، ولى در زمره دنباله روهاى تولید کننده و عرضه کننده محصول جدید قرار خواهد گرفت. در عصر حاضر، شتاب تغییرات در علوم و فناوریهای سطح بالا به قدری فزونی یافته است که بسیاری از متفکرین بر این باورند که شتاب در نوآوری محصولات تولید شده با تکنولوژی سطح بالا و ایجاد دانش و توسعه آن از سرعت یادگیری بشر فراتر رفته است. پس سازمانهای متولی حتی اگر تمام راهبردها، زمان و سرمایه های انسانی در اختیار خود را صرف یادگیری نمایند، باز هم ممکن است از عهده رویارویی مناسب با این شتاب بر نیایند.
در پژوهشی که توسط مانیان و همکاران (۱۳۹۰) انجام گرفته است: منشأ اصلی موفقیت در کسب مزیت رقابتی برای شرکت ها در آینده، توسعهی موفق و مداوم محصولات جدید و بهبود یافته است. در سی سال اخیر پژوهشهای زیادی بر روی اثربخشی فرآیندهای توسعهی محصول جدید انجام شده و مدلهای گوناگونی جهت سیستماتیک کردن این فرآیندها ارائه شده است. در فرایند توسعهی محصول مقدار زیادی از دانش سازمانی ایجاد، ذخیره، بازیابی و مورد استفاده قرار می گیرد. از اینرو بسیاری از پژوهشگران، این فرایند را به شدت دانشی میدانند و داشتن سیستم مدیریت دانش را عامل مهمی در کاهش عدم اطمینان این فرایند و موفقیت عملکرد محصولات جدید محسوب می کنند. در این مقاله نقش مدیریت دانش و عوامل کلیدی موفقیت در عملکرد فرایند توسعهی محصولات جدید نرم افزاری، بر اساس مطالعه شرکت های نرمافزاری استان یزد مورد بررسی قرار گرفته است. این پژوهش نوع پیمایشی همبستگی است که بر این اساس اطلاعات جمع آوری شدهی ۴۳ شرکت از طریق پرسشنامه، مورد تحلیل قرار گرفته است و نتایج دلیلی را مبنی بر رد فرضیه های سه گانهی این پژوهش نشان نداد. در پایان پیشنهادهایی بر اساس نتایج حاصل ارائه شده است.
با توجه به مطالعات صورت گرفته شاخص های مورد استفاده قرار گرفته شده توسط محقق به صورت زیر می باشد:
بررسی تأثیر فرآیندهای مدیریت دانش بر عملکرد توسعه محصول جدید
