تعریف تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی
اغلب تعاریف در زمینه کارآفرینی دانشگاهی، تأکیدی ویژه بر تجاریسازی دانش تولید شده در دانشگاهها داشته و برخی پژوهشگران(تول و چزارنیتزکی،2007) آنها را مترادف با یکدیگر میدانند.
محققین تعاریف گوناگونی از کارآفرینی دانشگاهی ارائه دادهاند که هر یک از آنها به جنبه هایی از این پدیده اشاره دارند. برخی از پژوهشگران در تعریف کارآفرینی دانشگاهی، به کلیه فعالیتهای تجاریسازی، خارج از وظایف عادی آموزشی و پژوهشی اشاره دارند(کلفستن و جونز ایوانز،2000). در حالی که برخی دیگر از محققین بر فعالیتهای نوظهور دانشگاهها، بویژه ایجاد شرکتهای انشعابی تأکید بیشتری می کنند که میتوان به تعریف اتزکویتز (2003, 112) اشاره کرد که دانشگاه کارآفرین را مرکز رشدی طبیعی با ساختارهای حمایتی تجاری، فکری و ترکیبی از آنها، برای استادان و دانشجویان در راهاندازی مخاطرات جدید میداند. رایت و همکارانش[3](2007, vii) ، نیز کارآفرینی دانشگاهی را توسعه تجاری سازی، فراتر از تمرکز سنتی بر اعطای امتیاز دارایی های فکری و مشتمل بر اقدام به ایجاد شرکتهای انشعابی[4] حاصل از فناوری و دانش تولید شده در دانشگاهها، میدانند.
در برخی پژوهشها نیز کارآفرینی دانشگاهی، حوزه ای از کارآفرینی تعریف شده که به دنبال درک و شرح کسبوکارهای مخاطرهای و محصولات جدیدی است که از دارایی های فکری دانشگاه حاصل شده اند (لانو،2006).
گاهی اوقات کارآفرینی دانشگاهی به منزله تلاشی برای افزایش منافع، نفوذ و پرستیژ فردی یا نهادی، از طریق توسعه و بازاریابی ایدههای پژوهشی یا محصولات مبتنی بر پژوهش (لوییس و همکاران،1989) و یا به صورت یکپارچهسازی نقشها و منابع جدید در بستر سازمانی موجود و ایجاد مدلهای جدید برای آنچه پژوهشگران باید انجام دهند(کولی واس و پوول،2003) تعریف میشوند.
برخی دیگر از پژوهشگران نیز کارآفرینی دانشگاهی را شامل کلیه فعالیتهای کارآفرینانه دانشگاه میدانند که محدود به واگذاری امتیاز، ایجاد شرکتهای جدید در دانشگاه، انتقال فناوری، مراکز رشد، پارکهای علم و فناوری، واگذاری حق امتیاز و توسعه منطقهای نمی شود(روترمل و همکاران،2006).
دانشگاه کارآفرین، توسعه اقتصادی را به عنوان یک عملکرد جدید دانشگاهی به آموزش و پژوهش پیوند میزند. این امر “سرمایهای کردن دانش” است که قلب مأموریت جدید دانشگاه را تشکیل داده، پیوند دانشگاه را با کاربران دانش محکمتر کرده و دانشگاه را به عملگری اقتصادی تبدیل می کند (اتزکوویتز، 1998).
در بسیاری از متون تحقیقاتی، تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی و انتقال تکنولوژی مترادف هم هستند (چانگ و همکاران،2009)
بطور کلی انتقال تکنولوژی عبارت است از انتقال ایده، انتقال روش یا نتایج تحقیقات در محیطی که منجر به محصول، خدمات یا فرایند ها به هر روشی شود (26 , 2003,RAND). انتقال تکنولوژی، انتقال رسمی کشفیات جدید و نوآوری های ناشی از تحقیقات علمی است که موسسات تحقیقاتی غیرانتفاعی و دانشگاهها با بخش های تجاری برای مزایای عمومی به اجرا می رسانند ( 2003,AUTM).
بسیاری از محققین نیز به تعریف تجاری سازی می پردازند:
اراب[8] (1988) تجاری سازی را بدین صورت تعریف کرده است: ” تجاری سازی شامل تولید ایده ای جدید و پیاده سازی آن روی یک محصول، فرایند یا خدمت جدید است که منجر به رشد پویای اقتصاد ملی و افزایش اشتغال و افزایش سود خالص برای بنگاه کسب وکار نوآور می شود. تجاری سازی نوآوری پدیده ای یک باره نیست؛ بلکه فرآیندی طولانی و تجمعی از تعداد زیادی از فرایند های تصمیم گیری است که از مرحله تولید ایده تا مرحله پیاده سازی آن را شامل می شود. ایده جدید به ادراک از نیازهای جدید مشتریان یا راه های جدید تولید اشاره دارد. این پدیده در فرایند تجمعی گردآوری اطلاعات، ایجاد شده و با یک چشم انداز کارآفرینانهی همیشه در چالش، ترکیب می شود. در فرایند پیاده سازی، ایده جدید بصورت محصول قابل عرضه به بازار، یا فرایند جدیدی با هزینه کمتر و بهرهوری بالاتر، توسعه یافته و تجاری میشود” (اوراب،1998).
اسپلینگ[9] با مروری بر تعاریف مختلف از جمله تعریف جولی[10] (1997) که تجاری سازی را فراگردی تعریف می کند که از بینش فناوری– بازار آغاز شده و به کارکردهای پایدار محصول متناسب با بازار ختم می شود در مورد تجاری سازی تعریف جامعی ارائه می نماید وی تجاریسازی را به عنوان فراگرد انتقال و تبدیل دانش نظری موجود در نهادهای دانشگاهی به برخی انواع فعالیتهای اقتصادی تعریف کرد (اسپیلینگ،2004).
فانگ زاو[11] (2004) با بررسی تحقیقات برایت[12] (1969)، سارن[13] (1984)، روث ول[14] (1992)، ساندبو[15] (1998) به این نتیجه رسید که تجاری سازی تحقیقات فرآیندی است که در آن توسعه ایده های جدید یا داده های تحقیقاتی و تبدیل آنها به محصولات تجاری یا خدمات و در نهایت ارائه به بازار دیده شود. تجاری سازی تحقیقات شامل انتقال و توسعه به خوبی خدمات مشاوره ای دارایی های معنوی[16] که روی نوآوری تکنولوژیکی تکیه می نماید است. وی بیان می دارد که نوآوری تکنولوژیکی فرایند فنی پیچیده و اقتصادی – اجتماعی است که نیازمند سرمایه گذاری مالی و سالها کار و فعالیت است. در نهایت آن را به یک برنامه هشت مرحله ای ساده نموده که در زیر آمده است:
- نوآوری از کشف یا پیشنهاد علمی وتکنولوژیکی یا از درک صحیح از فرصت های تجاری و محیطی سرجشمه می گیرد.
- نوآوری یک تئوری پیشنهادی یا مفهوم طراحی شده است که دانش و تکنیک های موجود را برای توسعه پایه تئوریک مفهوم تکنیکی ان فراهم میکند.
- اصلاح تئوری و مفهوم نوآوری.
- بررسی کارایی مفهوم نوآوری از روش های موجود برای مثال تست در آزمایشگاه.
- ارزیابی و توسعه نسخه های متناوب از مفهوم. تولید پروتوتایپ به طور آزمایشی در اندازه و حجم کوچک به عنوان محصولی جدید تولید شده که باید مورد آزمایش بازار و برای مثال از نظر بالینی مورد آزمایش فنی قرار گیرد.
- نوآوری وارد مرحله تولید تجاری و یا استفاده عملی داخلی می شود.
Toole and Czarnitzki
Klofsten and Jones-Evans
Wright et al
Spin off
Llano
Louis et al
Colyvas and Powell
Urabe
Spilling
Jolly
Zhao
Bright
Saren
Rothwell
Sundbo
Intellectual Property(IP)